Ishtar, bogini Wielkiej Nocy
Wielkanoc była oryginalnie celebracją Boginii Ishtar ( stąd nazwa świąt- Easter). Isztar to asyryjska i babilońska bogini płodności i seksu. Jej symbole: jajko i zając były i wciąż są symbolami płodności i życia. Po tym, jak Konstantyn zdecydował się na chrystianizację imperium, Wielkanoc zmieniła się, by celebrować Jezusa, i jego zmartwychwstanie.
Jajka zajmują specjalny status podczas Wielkanocnych celebracji. Są symbolem odrodzenia a także odnawiającego się życia wypływającego z tego skądinąd prostego, nieożywionego obiektu, który nie daje żadnej wskazówki co do tego, co zawiera. Pod tym względem jest przydatnym symbolem zmartwychwstania Jezusa Chrystusa, choć jest symbolem, który istniał znaczenie wcześniej przed przyjęciem go przez chrześcijaństwo.
Starożytni Egipcjanie wierzyli w pierwotne jajo z którego wykluł się Bóg Słońca. Alternatywnie słońce było czasem dyskutowane jako samo jajo składane codziennie przez niebiańską gęś, Seb-owi, bogowi ziemii.
Hinduizm tworzy związek między zawartością jajka a strukturą wszechświata: dla przykładu skorupka reprezentuje niebo, białko powietrze (prane), żółtko-planetę ziemię.
Upanishad Chandogya opisuje akt stworzenia w kategoriach rozbicia jajka i przemiany jednej formy w drugą.
W religii zoroastryjskiej mit o stworzeniu mówi o nieustannej walce między zasadami dobra i zła. Podczas długiego rozejmu trwającego kilka tysięcy lat zło rzuca się w otchłań a dobro składa jajo, które reprezentuje wszechświat z ziemią zawieszoną na sklepieniu nieba w połowie drogi między miejscem gdzie mieszka dobro i zło.
W Chinach istnieje kilka legend które trzymają kosmiczne jajo w centrum, w tym idea że pierwsza istota lub niektóre istoty urodziły się z jaj. Naprzykład Palangowie śledzą swoje pochodzenie od księżniczki Naga, która złożyła trzy jajka.
Kosmiczne jajo zgodnie z pismami wedyjskimi ma w sobie ducha, który narodzi się, umrze, i narodzi się na nowo. Niektóre wersje skomplikowanej mitologii hinduskiej opisują Prajapati jako formujące jajko a następnie pojawiającego sie z niego formę.
Po zmartwychwstaniu Jezusa Maria Magdalena podróżowała do Rzymu by wstawić się w sądzie przed Tyberiuszem Cezarem gdzie była wezwana aby opowiedziała o tym co widziała (Maria Magdalena była pierwszą która widziała zmarwychwstanie Jezusa). aby zobrazować wzieła jajko i postawiła je przed sobą wygłaszając mowę jak jedna forma życia ma potencjał przemiany w inną formę: “Jajko jak nasiono trzyma w sobie początek i koniec. Ziarno ma już w sobie potencjał życia, ale żeby życie mogło ujrzeć światło dzienne, najpierw musi być śmierć (połupanie skorupy). Śmierć jest początkiem… Jezus umarł by narodziła się w nas miłość na nowo, pokazując że w tym życiu wiele razy umieramy i odradzamy się na nowo. Jajko trzyma bezpiecznie nowe życie w sobie, a jego niepewnie delikatna skorupa ma je chronić. Jeśli nowe życie ma powstać musi pochodzić z wewnątrz. Nie Możesz rozbić skorupy i nadal oczekiwać że pewnego dnia dziób wydostanie się na świat. Musisz pozwolić temu maleńkiemu stworzeniu ze skrzydłami przybyć w dniu swoich narodzin. Musisz pozostać w tej ufnej, cichej nieznanej, o czym wie każda matka, kreatorka, artystka i niech to życie nie przyjdzie wtedy kiedy twoje ego mówi że nadszedł czas, ale kiedy to nowe życie jest gotowe. Ciało podobnie jak Jajko zawiera duszę. Na początku jest ciemność w łonie matki a jedynym światłem jest dusza, nowe życie które czeka na pojawienie się od wewnątrz. Dusza jest początkiem, a także końcem. “ Następnie zgodnie z legendą Cezar odpowiedział na to : “Osoba nie może wskrzesić siebie tak samo jak to jajko nie może zmienić się na czerwono”. Wtedy Jajko w dłoniach Marii zmieniło kolor na czerwony. -Dr. Karen King- Mary’s gospel
W starożytnej tradycji Taoistycznej kultywowano energię życiową poprzez praktykę z Jajeczkiem Yoni. Kapłanki, Królowe i jej konkubiny nosiły w swoich łonach kryształowe Jajeczka po to by podnosić w sobie energię seksualną którą uznawano za świętą. W ten sposób utrzymywały długowieczność i płodność przez długie lata. Oddawały tym samym cześć swojej wewnętrznej boskości.
W nowoczesnej kosmologii wierzy się że 13 bilionów lat temu cala masa wszechświata była skompresowana osobliwość, zwaną kosmicznym jajem, i od tej osobliwości jednego jaja- wszechświat rozszerzył się do obecnego stanu i trwa w tej chwili.
Jest tak wiele perspektyw, podobieństw i symboliki na przestrzeni wieków jakie płyną z przekazu o świętach Wielkiej Nocy. Wszystko łączy się ze sobą, wszystko przychodzi do nas w postaci znaków, symboli z cenną informacją: każde życie pochodzi ze środka. W tym życiu wiele razy umieramy i odradzamy się na nowo. Życie zradza się od wewnątrz, często z przestrzenii ciemności. Żeby się narodzić najpierw musimy umrzeć. Musi upaść stary system by powstało w nas nowe życie.
ŚMIERĆ = ODRODZENIE
moment przejścia jednej formy w drugą
Na te bardzo specyficzne święta Wielkanocne, czas pandemii i izolacji życzę Wam narodzenia się w was na ŻYCIA jakiego pragniecie dla siebie. Otwarcia na moc MIŁOŚCI i ZAUFANIA i poddania nieskończonej sile życiowej ktora wszystkich nas łączy i wypełnia.
